Sa aking palagay, ang pag-ibig ay hindi lamang tungkol sa pisikal na kaanyuan o sa materyal na bagay. Ang pag-ibig ay tungkol sa koneksyon, sa tiwala, sa respeto, at sa pagtanggap. Hindi mo kailangan magpanggap o magbago para lang mahalin ng iba. Ang tunay na pag-ibig ay tatanggapin ka kung sino ka at kung ano ang iyong mga pangarap.

Kaya naman, kapag pumipili ka ng taong mamahalin, dapat mong isipin kung sino ang magpapasaya sayo at magbibigay sayo ng suporta at inspirasyon. Hindi mo kailangan pumili ng taong perpekto o mayaman o sikat. Ang kailangan mo ay yung taong magmamahal sayo nang buong-buo at walang kondisyon.

Sa aking kaso, nakilala ko ang aking asawa sa isang simpleng paraan. Nagkakilala kami sa isang online forum na pareho naming pinupuntahan. Nagkakausap kami tungkol sa mga hilig at interes namin, at doon ko nadama na may espesyal siyang puwang sa aking puso. Hindi ko alam kung ano ang hitsura niya o kung ano ang trabaho niya, pero alam ko na siya ang taong gusto kong makasama habambuhay.

Nang magkita kami sa personal, lalo akong nasiyahan dahil nakita ko na hindi lang siya mabait at matalino, kundi pati na rin gwapo at maalaga. Hindi siya yung tipong lalaki na maporma o mayabang, pero siya yung tipong lalaki na mapagkakatiwalaan at mapagmahal. Hindi niya ako hinusgahan sa aking nakaraan o pinilit akong magbago. Tinanggap niya ako bilang ako, at ginawa niyang mas masaya ang aking buhay.

Ngayon, kami ay masayang nagtutulungan at nagmamahalan bilang mag-asawa. Hindi kami perpekto, pero kami ay masaya. Hindi namin pinagsisisihan ang aming desisyon na piliin ang isa't isa. Dahil para sa amin, ang pagpili ng taong mamahalin ay dapat parang pagpili ng damit na bibilhin, kahit mas bagay sayo yung isa, don ka pa rin sa komportable ka.