Ni Elias at Laya

Kabanata 1: Ang Pagbukas ng Araw

Sa maliwanag at maingay na gitna ng Maynila, may isang sulok na tahimik, kung saan nakatayo ang isang lumang aklatan. Dito nagsimula ang lahat. Dito, sa ilalim ng mga matataas na kisame at sa pagitan ng mga hanay ng mga libro na amoy papel at nakaraan, nagtagpo ang dalawang kaluluwang tila matagal nang hinahanap ang isa’t isa—sina Elias at Laya.

Si Elias, isang arkitekto na may kalungkutan sa mga mata, ay madalas na nakaupo sa dulong mesa, nakasandal sa salamin na tanaw ang hardin. Sa bawat guhit ng lapis niya sa kanyang mga blueprint, tila may hinahanap siyang perpekto, isang bagay na hindi niya maabot.

Ako po si Criselda 29 yrs. Old at ito ang aking kwento. Isang araw, nakita ko ang isang pregnancy test sa banyo ng aking kaibigan. Hindi ko alam kung kanino ito o kung ano ang resulta. Pero naramdaman ko ang isang halo ng emosyon - pag-asa, takot, kaba, at kuryosidad.

Lahat tayo ay babalik din sa alabok. Ito ang katotohanang hindi natin maiiwasan. Ang kamatayan ay isang bahagi ng buhay na dapat nating tanggapin at harapin. Ngunit paano kung ang huling hininga mo ay hindi mo alam kung kailan darating?

Ako si Rodel, isang supplier ng mga prutas sa mga palengke at supermarket. Madalas akong bumili ng mga prutas sa mga magsasaka sa probinsya. Isa sa mga lugar na pinupuntahan ko ay ang bayan ng San Jose, kung saan may isang malaking puno ng indian mango na pag-aari ng pamilya ni Mang Ben.

Kapag summer na, alam na namin ang ibig sabihin niyan. Hindi lang bakasyon, swimming at halo-halo ang inaabangan namin. May isa pang tradisyon na kinatatakutan at kinahaharap ng mga batang lalaki sa aming barangay. Ang tuli.

Ako po si Yvonne 22 yrs old at ito ang aking kwento. Ang 7-11 sa tapat ng PATTS ang tambayan naming mga Aero Students. Dito kami nagkakape, nagkukwentuhan, at nagpapalipas ng oras kapag may break o walang pasok. Isa ito sa mga lugar na nagbibigay sa akin ng saya at comfort sa gitna ng stress at pressure ng pag-aaral.