Alam ko na minsan ay gusto mo na lang mag-isa at huwag nang makipag-ugnayan sa iba. Alam ko na may mga pagkakataon na pakiramdam mo ay wala kang halaga at wala kang silbi.

Pero huwag kang mawalan ng pag-asa. Huwag mong kalimutan na may mga taong laging andyan para sayo. Mga taong handang makinig sa mga problema mo, magbigay ng payo, mag-alaga, at magmahal. Mga taong hindi ka iiwan kahit ano pa ang mangyari. Mga taong nakikita ang iyong tunay na halaga at potensyal.

Huwag mong itulak palayo ang mga taong ito. Huwag mong isipin na sila ay abala o pabigat sa buhay mo. Huwag mong isara ang iyong puso at isipan sa kanilang pagmamalasakit. Dahil ang mga taong ito ay nagmamahal sayo ng higit pa sa inaakala mo. Sila ay biyaya at regalo mula sa Diyos. Sila ay iyong pamilya, kaibigan, at kapwa.

Kaya naman, kung may mga taong laging andyan para sayo, pahalagahan mo sila. Pasalamatan mo sila. Ibalik mo ang kanilang pagmamahal at pag-aaruga. Huwag mong hayaang mawala sila sa iyong buhay dahil baka hindi mo na sila makita muli. At higit sa lahat, huwag mong kalimutan na mahalin din ang iyong sarili. Dahil ikaw ay mahalaga at may saysay.

Dahil ang katotohanan ay mahal ka nila. Mahal ka nila ng higit pa sa inaakala mo.

Ito ang aking blog post para sa araw na ito. Sana ay nakatulong ako sa inyo na ma-appreciate ang mga taong laging andyan para sayo. Sana ay masaya kayo at puno ng pag-ibig. Hanggang sa muli!