Alam ko na marami sa atin ang nakakaranas ng presyon, panghuhusga, at pagkukumpara mula sa ibang tao. Minsan, nakakaramdam tayo ng hindi sapat, hindi magaling, hindi kagandahan, o hindi kaaya-aya dahil sa mga salita at tingin ng iba. Minsan, nagpapakahirap tayo na magpasikat, magpaimpres, o magpakatotoo sa harap ng iba. Minsan, nawawalan tayo ng tiwala sa ating mga kakayahan, pangarap, at pagkatao dahil sa mga negatibong opinyon ng iba. 

Pero alam ninyo ba na ang mga taong nagpaparamdam sa atin ng ganito ay hindi talaga nakakakilala sa atin? Hindi nila alam ang ating mga pinagdaanan, pinaghirapan, pinagsikapan, at pinaglaban. Hindi nila alam ang ating mga talento, hilig, adhikain, at paniniwala. Hindi nila alam ang ating mga damdamin, pangangailangan, hangarin, at halaga. Hindi nila alam kung sino talaga tayo. 

Kaya huwag nating hayaan na ang mga taong ito ay makapagdikta sa atin kung ano ang dapat nating gawin, isipin, o maramdaman. Huwag nating hayaan na ang mga taong ito ay makapagbawas sa ating pagmamahal sa ating sarili. Huwag nating hayaan na ang mga taong ito ay makapagpigil sa ating pag-unlad at paglago.

Sa halip, pakinggan natin ang ating sariling boses. Sundin natin ang ating sariling landas. Ipagmalaki natin ang ating sariling katangian. Mahalin natin ang ating sariling buhay.

Ito ang ipinaliwanag ko sa aking sarili noong ako ay nagkaroon ng isang malaking hamon sa aking trabaho. Naramdaman ko na hindi ako karapat-dapat na maging bahagi ng isang proyekto dahil sa mga komento ng ilang kasamahan ko. Naisip ko na baka hindi ako magaling o sapat para sa trabahong ito. Natakot ako na baka mapahiya ako o mapagalitan. 

Pero naisip ko rin na hindi sila ang dapat magdesisyon para sa akin. Hindi sila ang nakakaalam ng aking mga kakayahan at potensyal. Hindi sila ang nakakaalam ng aking mga layunin at ambisyon. Hindi sila ang nakakaalam ng aking mga pagsisikap at dedikasyon. 

Kaya tinanggap ko ang hamon na iyon bilang isang oportunidad para ipakita ang aking galing at husay. Ginawa ko ang lahat ng aking makakaya para matapos ang proyekto nang maayos at mahusay. Hindi ko pinansin ang mga negatibong salita o tingin ng iba. Pinakinggan ko lang ang aking sarili. 

At alam ninyo kung ano ang nangyari? Nagtagumpay ako! Natapos ko ang proyekto nang may papuri at pasasalamat mula sa aking mga boss at kliyente. Napatunayan ko sa kanila na ako ay may kakayahang gawin ang trabahong iyon. Pero higit pa doon, napatunayan ko sa aking sarili na ako ang Kapitan ng aking Barko at ako ang magtitimon sa direksyon na nais ko. 

Ang aral na ito ay isang mahalagang paalala na hindi natin dapat hayaan na magpatakda sa atin ang ibang tao o magtakda sa ating halaga. Dapat tayong mag-focus sa pagkilala at pag-unawa sa ating sarili kaysa sa pangangailangan na maghanap ng papuri mula sa iba. Madaling magpakahumaling sa mga opinyon at mga pasya ng ibang tao, pero mahalaga na tandaan na hindi nila lubos na nakakakilala sa atin. Dapat nating magtiwala sa ating mga kakayahan at mga desisyon, kahit pa ito ay kinokontra ng iba.

Sa aking karanasan, ako rin ay nakatagpo ng mga pagdududa at batikos mula sa aking mga kasamahan. Sa halip na hayaan na ang mga ito ay magdulot ng negatibong epekto sa akin, ako ay nagsikap na gamitin ito bilang inspirasyon upang patunayan na ako ay may kakayahang magtagumpay. Pinaniniwalaan ko ang aking sarili, nagsikap na masigasig, at sa huli ay nagtagumpay ako. Ang karanasang ito ay nagturo sa akin na palaging magtiwala sa sariling kakayahan at desisyon kahit pa ito ay kinokontra ng iba.

Mahalaga na mahalin at tanggapin natin ang ating sarili para sa kung sino tayo. Dapat nating ipinagmamalaki ang ating mga kakayahang natatangi at hindi ikumpara sa iba. Sa pamamagitan ng pagiging totoo sa ating sarili, magiging masaya tayo at matutupad ang ating mga pangarap sa buhay.