Sa aking opinyon, ang batas na ito ay may mga positibo at negatibong epekto sa mga mamamayan. Sa isang banda, ang pagrehistro ng SIM cards ay makakatulong sa pagtukoy at paghuli sa mga gumagawa ng mga krimen gamit ang kanilang mga cellphone. Halimbawa, kung may magpadala ng isang bomb threat o ransom demand sa isang tao o institusyon gamit ang isang rehistradong SIM card, mas madali itong matutunton at mahuhuli ng mga awtoridad. Sa ganitong paraan, mas mapapataas ang seguridad at kaayusan sa bansa.

Sa kabilang banda, ang pagrehistro ng SIM cards ay maaari ring magdulot ng mga problema sa privacy at karapatan ng mga gumagamit. Ang pagbibigay ng personal na impormasyon tulad ng pangalan, kaarawan, kasarian, address, nationality, larawan at government ID ay maaaring magbigay-daan sa mga telcos o iba pang ahensya na mag-monitor o mag-collect ng data tungkol sa mga aktibidad at komunikasyon ng mga gumagamit. Ang data na ito ay maaaring ma-hack, ma-leak o ma-misuse ng mga hindi awtorisadong tao o grupo. Sa ganitong paraan, mas mapapahina ang privacy at karapatan ng mga gumagamit.

Sa kabuuan, ang batas na ito ay may mga kalamangan at kapinsalaan na dapat isaalang-alang ng mga gumagamit ng SIM cards. Ang mahalaga ay maging responsable at maingat sa paggamit ng kanilang mga cellphone at huwag magpadala o tumanggap ng mga mensaheng hindi kanila o hindi nila kilala. Ang pagrehistro ng SIM cards ay isang hakbang lamang sa pagpapabuti ng serbisyo at seguridad sa telekomunikasyon, pero hindi ito sapat na garantiya na walang mangyayaring masama o mapanganib.