Parang wala na syang gana na magpakita ng sweetness o care sa akin. Lagi na lang akong nag-aadjust at nagbibigay ng oras at atensyon sa kanya, pero parang hindi nya ito naa-appreciate. Feeling ko, hindi na nya ako mahal. Baka nasanay na lang sya na andito ako para sa kanya. Baka hindi na nya ako nakikita bilang isang espesyal na tao sa buhay nya. Baka hindi na nya ako pinapahalagahan.
Kaya naman nung nakilala ko si Jake, isang bagong employee sa opisina namin, naramdaman ko ang excitement at kilig na matagal ko nang hindi nararamdaman. Si Jake ay isang gentleman, mabait, masipag, at higit sa lahat, nagpapakita ng interes sa akin. Lagi nya akong binabati at kinakausap tuwing magkakasalubong kami sa hallway. Minsan, nagbibigay pa sya ng pasalubong sa akin na mga paborito kong pagkain o libro. Nakikita ko ang effort nya na mapalapit at mapansin ako.
Nagkaroon kami ng pagkakataon na magkasama sa isang project na inassign sa amin ng aming boss. Doon ko pa lalo nakilala si Jake at nakita ang mga magagandang katangian nya. Hindi lang sya puro porma, may laman din ang utak nya. Magaling syang mag-present at mag-negotiate sa mga clients. Hindi rin sya madamot sa kaalaman nya at lagi nyang tinutulungan ang mga kasamahan nya. At higit sa lahat, marunong syang makisama at makihalubilo sa iba't ibang tao.
Habang tumatagal ang aming pagsasama sa project, mas lalo akong nahuhulog sa kanya. Naramdaman ko rin na may gusto rin sya sa akin dahil lagi nya akong tinetext at tinatawagan kahit tapos na ang trabaho. Nagyaya rin sya na lumabas kami minsan para mag-relax at mag-enjoy. Pumayag ako dahil gusto ko rin makasama sya nang mas matagal.
Nung araw ng aming date, sinundo nya ako sa bahay namin at dinala ako sa isang magandang restaurant na may live band at romantic ambiance. Doon kami kumain habang nagkukwentuhan tungkol sa mga personal na bagay. Masaya ako dahil nakikita ko ang sincerity at pagiging totoo nya. Hindi sya nagpapanggap o nagyayabang tungkol sa sarili nya. Pinaparamdam nya sa akin na espesyal ako at gusto nya akong makilala nang lubusan.
Pagkatapos naming kumain, hinawakan nya ang kamay ko at inaya akong sumayaw sa dance floor. Hindi ako marunong sumayaw pero pinatunayan nya sa akin na hindi mahalaga yun basta magkasama kami. Habang sumasabay kami sa tugtog ng band, niyakap nya ako ng mahigpit at ibinulong sa tenga ko ang mga salitang matagal ko nang gustong marinig: "Mahal kita."
Napaluha ako sa tuwa at kilig. Sinagot ko sya ng "Mahal din kita." At doon kami naghalikan habang pinapanood ng mga tao sa paligid namin.
Masarap mahalin ang taong nag-eeffort para mapansin mo sya. kesa sa taong walang pakialam kasi kampante syang mahal mo sya.
Masaya ako na may taong nagmamahal sa akin ng totoo at buo. Masaya ako na may taong nagpapahalaga sa akin at nagbibigay ng oras at pansin.
Hindi ko sinasabing perpekto ang relasyon namin ni Jake. May mga pagkakataon din na nagkakaroon kami ng mga tampuhan at hindi pagkakaintindihan. Pero lagi kaming nag-uusap at nagso-sorry sa isa't isa. Lagi kaming nagbibigayan at nag-aadjust para sa isa't isa.
Ang importante ay alam naming pareho na gusto naming maging masaya ang isa't isa. Alam naming pareho na mahal namin ang isa't isa.
Ito ang natutunan ko mula kay Jake. Na hindi dapat maging kuntento sa kung ano ang meron ka kung hindi ka naman masaya. Na dapat hanapin mo ang taong magpapahalaga at magpapasaya sayo. Na dapat ipaglaban mo ang iyong nararamdaman.
