“Ako si Jane, at ito ang aking kwento.”

Ito ang naramdaman ko nang makilala ko si Mark, ang lalaking akala ko ay magpapabago ng lahat para sa akin.

Si Mark ay isang guwapo, matalino, at mayaman na negosyante. Nakilala ko siya sa isang seminar na dinaluhan ko bilang isang freelance writer. Agad niya akong napansin at nilapitan. Naging magkaibigan kami at hindi nagtagal ay naging magkasintahan.

Sa simula, akala ko ay perpekto na ang lahat. Si Mark ay napakabait at maalaga sa akin. Binigyan niya ako ng mga regalo, binayaran niya ang mga bills ko, at inaya niya akong sumama sa kanyang mga biyahe. Hindi ako makapaniwala na may ganitong lalaki pa pala sa mundo.

Pero habang tumatagal, unti-unti kong nadama ang pagkabingi at pagkalito sa aming relasyon. Si Mark ay hindi nagpapakita ng tunay na nararamdaman niya sa akin. Hindi niya ako sinasabihan ng "I love you" o "I miss you". Hindi niya ako hinihingan ng opinyon o payo sa mga desisyon niya. Hindi niya ako kinikilala bilang kanyang girlfriend sa harap ng ibang tao.

Naramdaman ko na parang isang alipin lang ako ni Mark. Ginagamit niya lang ako para sa kanyang sariling kasiyahan at pangangailangan. Hindi niya ako binibigyan ng lugar sa kanyang buhay. Hindi ko alam kung ano ang gusto niya, kung ano ang plano niya, kung ano ang papel ko.

Ang hirap lumugar sa buhay ng taong binibigyan ka nga ng lugar pero hindi mo naman alam kung saan. Ang hirap magmahal ng taong hindi ka mahal pabalik. Ang hirap mabuhay ng walang direksyon at layunin.

Kaya naman nagdesisyon na akong hiwalayan si Mark. Hindi ko na kayang magtiis at maghintay na baka balang araw ay magbago siya. Hindi ko na kayang maging isang manika na sunod-sunuran lang sa kanya. Gusto ko ng isang lalaking magmamahal sa akin nang buo at totoo. Gusto ko ng isang lalaking bibigyan ako ng lugar sa kanyang puso at buhay.

Hindi madali ang proseso ng paghihiwalay namin. Maraming luha, sakit, at galit ang dumaan. Pero naniniwala akong ito ang tama at makakabuti para sa amin pareho. Naniniwala akong may mas magandang bukas na naghihintay para sa akin.

Ang hirap lumugar sa buhay ng taong binibigyan ka nga ng lugar pero hindi mo naman alam kung saan. Pero mas mahirap lumugar sa buhay na hindi mo gusto at hindi ka masaya. Kaya dapat tayong maging matapang at matalino sa pagpili ng taong mamahalin natin. Dapat tayong maging malaya at masaya sa paglalakbay natin sa mundong ito.