Isang araw, kasama ko ang aking dalawang tauhan na sina Bong at Dave, naghahakot kami ng mga hinog na indian mango mula sa puno. Naisipan kong kunan ng larawan ang mga prutas na nakalagay sa aking pickup na sasakyan. Gusto kong ipagmalaki sa aking mga reseller ang aking bagong supply.
Nang tingnan ko ang larawan sa aking cellphone, napanganga ako sa nakita ko. Sa gitna ng mga indian mango, may isang imahe ng isang batang lalaki na nakatingin sa akin. Nakasuot siya ng puting sando at maong na shorts. May sugat siya sa kanyang noo at may dugo sa kanyang bibig. Hindi ko siya kilala.
"Boss, sino yan?" tanong ni Bong nang makita niya ang larawan.
"Hindi ko alam. Wala namang tao dito kanina ah." sagot ko.
"Siguro multo yan." sabi ni Dave.
"Multo? Huwag ka nga. Baka nagkataon lang na may naglalaro dito." sabi ko.
"Boss, tingnan mo ang puno." sabi ni Bong.
Napatingin ako sa puno ng indian mango. Nakita ko ang parehong batang lalaki na nasa larawan. Nakabitin siya sa isa sa mga sanga. Nakadilat ang kanyang mga mata at nakangiti siya ng nakakatakot.
"Jerico!" sigaw ni Mang Ben na lumabas mula sa kanyang bahay.
"Jerico? Sino si Jerico?" tanong ko.
"Ang anak ko. Namatay siya dito sa puno na ito tatlong taon na ang nakakaraan." sabi ni Mang Ben habang lumalapit sa puno.
"Paano siya namatay?" tanong ko.
"Nahulog siya habang nangunguha ng indian mango. Nabagok ang kanyang ulo at hindi na nagising." sabi ni Mang Ben habang umiiyak.
"Nakikita mo ba siya?" tanong ko.
"Oo. Madalas siyang magpakita sa akin. Gusto niyang makipaglaro sa akin. Pero hindi ko siya kayang yakapin o hawakan. Hanggang tingin lang ako." sabi ni Mang Ben.
"Nakikita mo rin ba siya?" tanong ko kay Bong at Dave.
"Oo, boss. Nakikita namin." sagot nila.
Naramdaman ko ang takot at awa sa sitwasyon. Hindi ko alam kung ano ang gagawin ko. Gusto kong tumakbo at umalis na dito. Pero hindi ko magawa dahil nakakaawa naman si Mang Ben at ang kanyang anak na multo.
"Ano ba ang gusto niyang mangyari?" tanong ko kay Mang Ben.
"Gusto niyang makasama ako. Gusto niyang sumama sa akin kung saan man ako pumunta." sabi ni Mang Ben.
"Eh di sumama ka na lang sa kanya." sabi ko.
"Hindi pwede. Hindi ako pwedeng mamatay habang buhay pa ang asawa at dalawang anak ko. Kailangan nila ako."
