Ang partner ko ay isang mabait, masipag, at mapagmahal na tao. Nagsimula ang aming relasyon noong high-school pa kami. Naging magkaibigan kami at unti-unti ay nagkaroon ng pagtingin sa isa't isa. Naging kami at naging masaya ang aming samahan. Nagtulungan kami sa mga pagsubok at problema na dumating sa aming buhay. Nagplano kami ng aming kinabukasan at pangarap.

Ngunit hindi ko alam kung bakit ako nagawa kong lokohin siya. Siguro dahil sa boredom, curiosity, o insecurity. Nakilala ko kasi ang isang tao sa trabaho na nagpakita ng interes sa akin. Naging close kami at naramdaman ko ang excitement at thrill na matagal ko nang hindi naramdaman sa partner ko. Akala ko walang masama kung makipag-flirt lang ako sa kanya. Pero hindi ko namalayan na lumalalim na ang aming relasyon at nauwi ito sa isang one-night stand.

Nagising ako kinabukasan na puno ng pagsisisi at takot. Hindi ko alam kung paano ko haharapin ang partner ko na walang kamuwang-muwang sa aking ginawa. Hindi ko rin alam kung paano ko tatapusin ang aking affair sa kabilang tao. Natakot akong mawala ang partner ko kaya nagdesisyon akong itago ang aking sekreto at magkunwari na wala akong kasalanan.

Pero hindi pala madaling magtago ng kasinungalingan. Habang tumatagal, lalo akong nahihirapan na makipag-usap at makipaglambing sa partner ko. Naramdaman niya ang pagbabago sa akin at nagtanong siya kung may problema ba ako o may iba na ba akong mahal. Hindi ko siya masagot ng diretso dahil natatakot akong masaktan siya at masira ang aming relasyon.

Hanggang sa isang araw, nalaman niya ang katotohanan mula sa isang kaibigan na nakakita sa akin at sa kabilang tao. Hindi ko makakalimutan ang araw na iyon. Nakita ko ang galit, lungkot, at sakit sa kanyang mga mata. Hindi niya ako pinakinggan o pinatawad. Iniwan niya ako nang walang paalam.

Simula noon, hindi na kami nagkausap o nagkita ulit. Hindi niya sinagot ang mga tawag o mensahe ko. Hindi niya binigyan ng pagkakataon na humingi ako ng tawad o magpaliwanag. Hindi niya binigyan ng pag-asa na maayos pa namin ang aming relasyon.

Nasaktan ko siya nang sobra-sobra at hindi ko alam kung paano siya mapapabalik. Hanggang ngayon, mahal ko pa rin siya at nagsisisi ako sa aking ginawa. Alam kong wala na akong karapatan na humiling ng kanyang pagmamahal o patawad, pero sana ay maging masaya siya sa kanyang buhay.

Sa mga taong may partner, huwag ninyong sayangin ang inyong relasyon dahil lang sa isang sandali ng kaligayahan o kasiyahan. Huwag ninyong lokohin o saktan ang iny ong minamahal dahil mahirap nang makakuha ng pangalawang pagkakataon. Kung mayroon kayong mga problema o hindi kayo masaya sa inyong relasyon, mag-usap kayo at hanapin ang solusyon nang magkasama. Huwag ninyong hayaang mawala ang pagmamahal at respeto ninyo sa isa't isa.

Tandaan ninyo na ang pagmamahal ay hindi dapat pinaglalaruan o sinasaktan. Kung hindi ninyo na kayang maging tapat sa inyong partner, mas mabuti pang maghiwalay kayo ng maayos kaysa magloko at saktan ang isa't isa. Ang paggawa ng mali ay may magandang pagkakataon na humihiling ng tawad at pagpapatawad, ngunit hindi ito dapat ginagawa sa lahat ng oras, lalo na kung malubha ang kasalanang nagawa. Itinataguyod ng pagsisisi ang pagbabago, tandaan lamang na ang pinakamagandang tawag ay ang mga hakbang na gagawin upang tiisin ang epekto ng kasalanan.