Hindi biro ang maging OFW. Hindi lang ito tungkol sa pag-alis sa Pilipinas at pagtatrabaho sa ibang lugar. Ito ay tungkol sa pagtitiis ng malayo sa pamilya, pagharap sa kultura at diskriminasyon, pagbabantay sa kalusugan at seguridad, at pagpapanatili ng dignidad at karapatan. . Ito ay isang malaking desisyon na may kaakibat na maraming pagsubok at hamon.
Sa blog post na ito, ibabahagi ko ang ilan sa mga naging karanasan ng mga kababayan nating OFW sa Middle East. Hindi ko sinasabi na lahat ng OFW ay may pare-parehong karanasan. Bawat isa sa atin ay may sariling kwento at aral na natutunan. Ang layunin ko lang ay magbigay ng inspirasyon at kaalaman sa mga nais maging OFW o mga kasalukuyang OFW na nangangailangan ng suporta at gabay.
Ang ilan sa mga karanasan ng OFW na hindi alam ng marami ay ang mga sumusunod:
- Ang pag-apply ng trabaho sa abroad. Hindi madali ang proseso na ito. Kailangan mong maghanap ng lehitimong ahensya na makakatulong sa iyo na makahanap ng employer at makakuha ng visa. Kailangan mong magbayad ng placement fee, medical fee, processing fee, at iba pang mga bayarin. Kailangan mong maghintay ng ilang buwan bago ka makalipad. Kailangan mong magpaalam sa iyong mga mahal sa buhay na hindi mo alam kung kailan mo ulit makikita.
- Ang paghihiwalay sa pamilya at mahal sa buhay. Isa sa pinakamahirap na bahagi ng pagiging OFW ay ang paglisan sa mga taong malapit sa puso. Hindi madali ang mag-adjust sa bagong kultura, wika, at kapaligiran habang nami-miss ang mga naiwan sa Pilipinas. Lalo na kung may mga anak, asawa, o magulang na umaasa sa kanila. Hindi sapat ang video call o chat para mapawi ang lungkot at pangungulila.
- Ang pagtitiis sa mababang sahod at mahirap na trabaho. Hindi lahat ng OFW ay nakakakuha ng mataas na sweldo at magandang trabaho. Marami ang nagtatrabaho bilang domestic helper, construction worker, factory worker, o caregiver na kadalasan ay hindi nabibigyan ng tamang pasahod, benepisyo, at proteksyon. May mga OFW na nakararanas ng pang-aabuso, diskriminasyon, o pagsasamantala mula sa kanilang mga amo o kapwa OFW.
- Ang pagharap sa mga panganib at sakit. Dahil sa iba't ibang klima at salik sa ibang bansa, madalas na nagkakasakit ang mga OFW. May mga nagkakaroon ng malubhang karamdaman tulad ng cancer, diabetes, o hypertension. May mga nasasangkot din sa mga aksidente, krimen, o terorismo. Hindi rin bihira ang mga OFW na namamatay o nawawala habang nasa abroad.
- Ang pagbubuwis ng buhay para sa bayan. Hindi lang pera ang ibinabalik ng mga OFW sa Pilipinas. Sila rin ay nag-aambag ng kanilang talento, kaalaman, at serbisyo para sa ikauunlad ng bansa. Sila ay tinatawag na mga bagong bayani dahil sa kanilang kontribusyon sa ekonomiya at diplomasya. Ngunit may mga OFW din na nagiging biktima ng mga kalamidad, digmaan, o pandemya habang nasa ibang bansa. Sila ay naglalakas-loob na harapin ang mga ito para makatulong sa kanilang kapwa Pilipino o ibang lahi.
- Ang pagtutulungan at pagkakaisa ng mga kapwa OFW. Ito ang nagbigay sa ng lakas at pag-asa. Nakilala ang mga taong naging kaibigan, kakampi, at pamilya habang nasa abroad. Sila ang nagturo sa ng mga tips at tricks kung paano makasurvive sa ibang bansa. Sila ang nagbigay sa ng tulong at payo kapag may problema. Sila ang nagpapasaya sa kapag nalulungkot.
- Ang pagbabalik ko sa Pilipinas. Ito ang pinakamasayang bahagi. Makita ulit ang pamilya at mga kaibigan ay isang malaking biyaya. Makapiling ulit sila ay isang malaking ginhawa. Makapagbahagi ng mga natutunan at naipundar ay isang malaking karangalan.
- Ang pagpili kung babalik pa ba sa abroad o hindi na. Ito ang pinakamahirap na desisyon. May mga pros and cons ang bawat opsyon. Kung babalik, mas malaki ang kita ko pero mas malayo ako sa pamilya. Kung hindi na babalik, mas malapit ako sa pamilya, pero walang kasiguraduhan kung maibibgay mo ang pangangailangan ng mga anak mo.
Ito ang ilan lamang sa mga naging karanasan ng OFW bago kitain ang pera na akala nila ay madali lang makuha. Hindi nila alam ang mga sakripisyo at pagdurusa na dinaranas ng bawat OFW para lang makapagpadala ng remittance o makauwi ng maayos.
Kaya naman bilang isang OFW, nararapat lamang na ipagmalaki natin ang ating sarili at ang ating ginagawa para sa ating pamilya at bayan. Huwag nating hayaan na mawalan tayo ng dignidad o respeto dahil lang sa ating trabaho o estado sa buhay. Huwag din nating kalimutan na alagaan ang ating kalusugan at kaligayahan habang nasa abroad.
At bilang isang Pilipino, nararapat din nating bigyan ng suporta, pasasalamat, at pagpapahalaga ang ating mga kababayang OFW. Huwag nating husgahan sila ng hindi natin alam ang buong kwento. Dahil bawat isa sa kanila ay may kanya-kanyang masasaya, malulungkot at mahihirap na karanasan na baon-baon nila habang buhay.
OFW ka ba o may kamag-anak na OFW? Ano ang mga karanasang hindi mo malilimutan? Comment lang po natin sa ibaba, para mainspire pa natin ang iba pang makakabasa at makatulong tayong maunawaan nila na ang “Kapag OFW maraming pera” ay isa lamang fairy tale. 😥