Naranasan mo na ba 'yan? Yung feeling na parang gusto mong bumalik sa nakaraan at ayusin ang lahat ng mali? Yung feeling na parang gusto mong magmakaawa sa kanya na huwag kang iwan? Yung feeling na parang gusto mong sumuko na lang sa buhay dahil wala nang saysay ang lahat?

Pero alam mo ba kung ano ang natutunan natin sa mga pagkakataong 'yon? Na hinditayo dapat magpatalo sa sakit at lungkot. Na hindi tayo dapat mawalan ng pag-asa at tiwala sa sarili. Na hindi tayo dapat maging bitter at galit sa mundo.

Kasi ang totoo, hindi siya ang dahilan ng ating pagiging masaya. Hindi siya ang nagbibigay ng halaga sa ating buhay. Hindi siya ang nagpapakumpleto sa atin. Tayo lang ang makakagawa niyan para sa sarili natin.

Kaya kung ikaw ay nasa sitwasyon na katulad nito, huwag kang mag-alala. Hindi ka nag-iisa. Marami tayong nakakaranas ng ganyan. At marami rin tayong makakasurvive sa ganyan.

 Ang Pagtanggap...

Ang kailangan mo lang gawin ay tanggapin ang katotohanan na tapos na ang relasyon niyo. Huwag mong pilitin ang sarili mo na makipagbalikan sa kanya kung ayaw na niya. Huwag mong sisihin ang sarili mo sa nangyari. Huwag mong hayaan na maging hadlang ang nakaraan sa iyong kinabukasan.

Sa halip, mag-focus ka sa mga bagay na makakapagpasaya sa'yo. Maghanap ka ng mga bagong hobby, kaibigan, o trabaho. Mag-aral ka ng mga bagong skill, wika, o kultura. Mag-travel ka sa mga lugar na gusto mong puntahan. Mag-volunteer ka sa mga cause na malapit sa puso mo.

At higit sa lahat, mahalin mo ang sarili mo. I-appreciate mo ang mga magagandang katangian mo. I-celebrate mo ang mga achievements mo. I-treat mo ang sarili mo sa mga gusto mong gawin o kainin. I-pamper mo ang sarili mo sa mga relaxing activities.

Sa ganitong paraan, makikita mo na hindi ka nawalan ng isang tao lang. Makikita mo na mayroon ka pang maraming dahilan para maging masaya at magpasalamat. Makikita mo na mayroon ka pang maraming pagkakataon para makilala at mahalin ang tamang tao para sa'yo.

Hindi madali ang mag-move on. Pero hindi rin imposible. Kaya huwag kang matakot o mahiya na umiyak o humingi ng tulong kung kailangan mo. Lahat tayo ay dumadaan sa proseso ng paghilom at pagbabago.

Ang importante ay huwag kang susuko. Huwag kang bibitaw. Huwag kang mawawalan ng pagmamahal.

Dahil balang araw, maririnig mo rin ang sarili mong isinisigaw sa buong mundo kung gaano ka kasaya at kuntento.

At sana, maririnig din niya 'yon.