Ngunit sa kabila ng kanilang mga sakripisyo at dedikasyon, hindi maiiwasan na may mga taong hindi nakakakita ng kanilang tunay na halaga. May mga taong nagsasabi na ang mga ina ay mukhang losyang, walang alam sa moda, walang sariling buhay, at iba pang masasakit na salita. Hindi nila alam na ang mga ina ay may iba't ibang paraan ng pagpapakita ng kanilang pagmamalaki at pagpapahalaga sa kanilang sarili.
Ang mga ina ay hindi mukhang losyang dahil sa kanilang simpleng pananamit o hindi pagpapaganda. Ang mga ina ay mukhang losyang dahil sa kanilang pagmamahal sa kanilang mga anak. Sila ay mas pinipili na magbigay ng oras at pansin sa kanilang mga anak kaysa sa kanilang sariling kagandahan. Sila ay mas pinipili na magtipid para sa kinabukasan ng kanilang mga anak kaysa sa magastos para sa kanilang sariling luho. Sila ay mas pinipili na magtiis sa hirap at pagod para sa kaligayahan ng kanilang mga anak kaysa sa magreklamo at magpabaya.
Ang mga ina ay mukhang losyang dahil sa kanilang pagiging responsable at mapagmahal na mga magulang. Sila ay nagsisikap na palakihin ang kanilang mga anak na may disiplina, respeto, kagandahang-asal, at kaalaman. Sila ay nagsisikap na protektahan ang kanilang mga anak mula sa anumang panganib o masamang impluwensya. Sila ay nagsisikap na suportahan ang kanilang mga anak sa anumang pangarap o hilig nila.
Sila ay mayroon ding damdamin, pangarap, hilig, at karapatan. Sila ay mayroon ding kahinaan, takot, lungkot, at galit. Sila ay mayroon ding pangangailangan, kasiyahan, kalayaan, at dignidad.
Nakakatawa ba ang mga nanay na mukhang losyang? Para sa akin, oo. Hindi dahil sa kanilang hitsura, kundi dahil sa kanilang dedikasyon at pagmamahal sa kanilang mga anak. Hindi sila nagpapabaya sa kanilang mga responsibilidad bilang mga ina, kahit na minsan ay nakakalimutan nila ang kanilang sarili.
Ang mga nanay na mukhang losyang ay hindi dapat ikahiya o i-bash. Dapat silang i-respeto at i-appreciate. Sila ay mga huwaran ng pagiging matiyaga, mapagbigay at mapagkalinga. Sila ay mga bayani na walang cape.
Hindi madali ang maging isang nanay na mukhang losyang. Maraming sakripisyo at hirap ang kanilang dinaranas araw-araw. Hindi sila nakakapagpahinga o nakakapag-relax. Hindi sila nakakapag-shopping o nakakapag-spa. Hindi sila nakakapag-ayos o nakakapag-makeup. Ang kanilang oras at atensyon ay nakatuon lamang sa kanilang mga anak.
Pero hindi sila nagrereklamo o nagsisisi. Masaya sila sa kanilang buhay bilang mga nanay na mukhang losyang. Masaya sila na makita ang kanilang mga anak na malusog, masipag at magalang. Masaya sila na makita ang kanilang mga anak na lumalaki ng may mabuting asal at pagkatao.
Kaya naman, kung ako ay magiging isang nanay na mukhang losyang, hindi ako mahihiya o malulungkot. Ipagmamalaki ko ang aking itsura, dahil ito ay simbolo ng aking pagiging isang tunay na ina. Ipagmamalaki ko ang aking mga anak, dahil sila ay bunga ng aking pagmamahal at pag-aalaga.
Mga nanay na mukhang losyang, kayo ay mga dakila at kahanga-hanga. Kayo ay mga biyaya at inspirasyon. Kayo ay mga ilaw at gabay. Kayo ay mga nanay na mukhang losyang, pero at least malilinis ang mga anak at hindi gusgusin.
Ang mga ina ay hindi dapat husgahan o laitin dahil sa kanilang hitsura o pamumuhay. Ang mga ina ay dapat igalang at pasalamatan dahil sa kanilang kontribusyon at halaga sa lipunan. Ang mga ina ay hindi dapat tawaging losyang dahil sila ay higit pa doon. Ang mga ina ay dapat tawaging bayani dahil sila ang nagbibigay ng buhay at pag-asa sa mundo.
