Pero minsan, nakakalito rin yun. Kasi paano kung biglang magbago ang isip niya? Paano kung may makilala siyang iba? Paano kung hindi niya na maramdaman ang pagmamahal mo? Paano kung hindi na siya masaya sa inyo? Paano kung gusto niya ng label? Paano kung ayaw niya ng label? Paano kung... paano kung... paano kung...
Nakakalito, nakakainis, nakakatawa. Parang gusto mong sabihin sa kanya, "Ano ba talaga tayo? Mag-jowa ba o magkaibigan lang?" Pero natatakot ka rin na baka mawala siya sa buhay mo kung mag-demand ka ng sagot. Kaya tiis-tiis ka na lang sa mga sweet na salita niya na walang kasiguraduhan. Hanggang kailan ka maghihintay? Hanggang kailan ka magpapaloko? Hanggang kailan ka magtatawa-tawa sa sitwasyon niyo? Yung feeling na... masakit pala ang i love you na walang label.
Ang daming tanong, ang daming posibilidad, ang daming uncertainty. Pero sa kabila ng lahat ng yan, may isang bagay na sigurado ako. Na kahit ano pa ang mangyari, kahit ano pa ang sabihin niya, kahit ano pa ang gawin niya, mahal mo siya at mahal ka nya. At yun lang ang importante.
Parang nag-order ka ng pizza na hindi mo alam kung anong flavor. Baka masarap, baka hindi. Baka cheese lang, baka may pineapple. Baka maubos mo, baka hindi. Pero dahil gutom ka at mahal mo ang pizza, sinabi mo na lang na i love you kahit wala pang label. Sana naman hindi ka magsisi sa iyong desisyon. Sana naman hindi ka magkaroon ng indigestion. Sana naman hindi ka iwan ng pizza mo sa ere. Kasi yung feeling na... masakit ang tiyan at ang puso.
Parang gusto mong sumigaw ng "Ano ba talaga?!" sa harap niya. Parang gusto mong maghanap ng ibang makakasama na mas sigurado sa nararamdaman. Parang gusto mong itanong kung bakit ka niya pinapaasa. Pero hindi mo magawa. Kasi mahal mo siya. Kasi umaasa ka pa rin na baka balang araw, sabihin niya na kayo na. Kasi natatakot ka na baka mawala siya kung magpupumilit ka. Kaya tiis-tiis ka na lang. Kaya tanggap-tanggap ka na lang. Kaya i love you-i love you ka na lang. Kahit alam mong wala namang label.
Nakakalito, nakakakilig, nakakatakot. Hindi mo alam kung seryoso ba siya o naglalaro lang. Hindi mo alam kung dapat ka bang mag-expect o mag-ingat. Hindi mo alam kung ano ang tawag sa inyo. Pero hanggang doon na lang ba? Hanggang salita na lang ba? Hanggang kailan kayo magpapanggap na wala kayong commitment sa isa't isa? Hanggang kailan kayo maghihintay na maging official na kayo?