Sa totoo lang, hindi mo naman talaga gusto ang lasa ng alak. Mas gusto mo pa nga ang tubig o kaya juice. Pero hindi mo mapigilan ang iyong sarili na bumili ng alak araw-araw, dahil nakikita mo ang mga ngiti at pasasalamat ng mga tindero at tindera sa tuwing binabayaran mo sila. Nakikita mo rin ang mga anak nila na nakasuot ng magagandang damit at nakapag-aaral sa magagandang paaralan. Nakikita mo rin ang kanilang mga bahay na malinis at maayos. Lahat ito ay dahil sa iyong pag-inom ng alak.

Kaya naman, kahit na anong sabihin ng iyong asawa, mga anak, mga magulang, mga kapatid, mga kaibigan, at mga kapitbahay, hindi ka titigil sa pag-inom ng alak. Dahil para sa iyo, hindi ito bisyo. Ito ay isang paraan ng pagtulong sa kapwa. Ito ay isang paraan ng pagpapakita ng pagmamahal. Ito ay isang paraan ng pagbibigay ng saya.

Yun nga lang, hindi mo napapansin na habang lumalaki ang iyong kontribusyon sa pamilya ng tindahan, lumiliit naman ang iyong kontribusyon sa iyong sariling pamilya. Hindi mo napapansin na habang sumasaya ang mga tindero at tindera, nalulungkot naman ang iyong asawa at mga anak. Hindi mo napapansin na habang gumaganda ang kalagayan ng mga anak ng tindahan, lumalala naman ang kalagayan ng iyong kalusugan.

At baka isang araw, paggising mo sa umaga, wala ka nang makitang alak sa iyong paligid. Wala ka nang makitang tindahan na nagbebenta ng alak. Wala ka nang makitang tindero at tindera na nag-aabang sa iyo. Wala ka nang makitang pamilya ng tindahan na umaasa sa iyo.

At baka isang araw, paggising mo sa umaga, wala ka nang makitang asawa at mga anak sa iyong tabi. Wala ka nang makitang bahay na tinatawag mong tahanan. Wala ka nang makitang buhay na tinatawag mong sarili.

Yung feeling na . . . 

Titigil ka na sana sa pag-inom ng alak, kaso paano na lang ang tindero/tindera na umaasa sayo? :D