Ako, alam ko. Dahil yan ang nangyari sa akin. Ako si Jennifer Dela Cruz, at ito ang kwento ng buhay ko.

Nagsimula ako sa company nyo bilang isang junior analyst. Mahilig ako sa numbers at data, kaya naman pinasok ko ang larangan ng finance. Nangarap ako na balang araw ay maging CFO o Chief Financial Officer ng isang malaking kumpanya. Akala ko, madali lang ang daan patungo sa aking pangarap. Akala ko, basta magaling ka at masipag ka, mapapansin ka ng boss mo at bibigyan ka ng promotion. Akala ko, meritocracy ang sistema sa opisina.

Pero nagkamali ako. Hindi pala ganun kadali ang buhay sa corporate world. Hindi pala sapat ang galing at sipag. Kailangan mo rin ng diskarte. Kailangan mo rin ng koneksyon. At higit sa lahat, kailangan mo rin ng sipsipan.

Oo, sipsipan. Yan ang sikreto ng mga bago kong kasamahan sa opisina. Mga bagong graduate lang sila, pero agad silang nakakuha ng promotion. Bakit? Dahil sipsip sila sa boss namin. Lagi silang umaalalay sa kanya, nagbibigay ng mga papuri at regalo, sumasama sa mga lakad at inuman niya. Ginagawa nila ang lahat para mapalapit at mapalagay ang loob niya.

Ako naman, hindi ako sanay sa ganyan. Hindi ako mahilig sa socializing at networking. Mas gusto ko ang magtrabaho nang tahimik at maayos. Hindi ako mahilig magpabida o magpasipsip. Naniniwala ako na dapat ang trabaho ang magsalita para sa akin.

Pero mukhang hindi yun ang gusto ng boss namin. Hindi niya ako napapansin. Hindi niya ako kinikilala. Hindi niya ako binibigyan ng pagkakataon na umangat at umasenso.

Hanggang sa dumating ang araw na yun.

Ang araw na nagbago ng lahat.

Ang araw na nagising ako sa katotohanan.

Ang araw na nalaman ko ang pinakamasakit na balita sa buong buhay ko….